در رده سند، ما اعلام کردیم که سند به دو اسناد معمولی و اسناد رسمی تقسیم شده است. اسناد خرید و فروش محدود به چک، صورتحساب و فاکتورها دسته های مختلف اسناد صادر شده توسط افراد عادی است، هرچند آنها به صورت رسمی مجوز دارند، اما اسناد رسمی را تشکیل نمی دهند و به عنوان اسناد رسمی در اسناد رسمی صادر نمی شوند. بر خلاف اسناد عادی که به طور صریح به قانون نیازی ندارند، تفاوت اسناد تجاری با اسناد عادی در اسناد تجاری، فرم سند باید همانطور که در قانون مشخص شده است، و اگر این شرایط مطابقت نداشته باشد، سند بدون فرم و تبدیل خواهد شد. این یک سند معمولی می شود و دیگر نمی تواند از یک سند تجاری استفاده کند. در واقع، ویژگی های این اسناد دلیلی برای بررسی دقیق اسناد تجاری در قانون است. اسناد تجاری در واقع ادعاهای صریح و صحیح است و صاحب سند خواستار آن می شود. به عنوان مثال، زمانی که یک چک چک 100 هزار تومانی را به صورت نقدی، B ممکن است فاکتور چک را از B به عنوان صاحبان چک در تاریخ بازگشت دریافت کند. در حقیقت، یکی از خصوصیات یک سند تجاری، این است که آن شامل پرداخت به عنوان پرداخت شما است که در اسناد طبیعی مورد نیاز است. البته گاهی اوقات دیده می شود که این سند برای وام و یا وثیقه صادر شده است، برای مثال یک وثیقه یا ضمانت نامه برای تضمین کار خوب انجام شده است. در چنین مواردی وثیقه باید در سند مشخص شود و اگر نه، چرا که اسناد تجاری علت اصلی اعتباری به قرض دهنده است مگر اینکه ثابت شود که چک برای وثیقه صادر شده است.
