یکی از مهمترین ادله اثبات دعوی چه در امور حقوقی و چه در امور کیفری شهادت شهود می باشد که با استناد به آن می توان دعاوی بسیاری را اثبات کرد که البته این امر نیازمند این است که پاره ای از شرایط قانونی در چنین شهادتی رعایت شود . این امر از آن جهت است که شهادت شهود نقش بسیار مهمی در تعیین سرنوشت یک دعوی خواهد داشت . به همین دلیل در قانون مدنی برخی شرایطی که برای شهادت لازم است مورد اشاره قرار گرفته است
ماده 1315 به داشتن قطع و یقین اختصاص یافته است . بر اساس این ماده « شهادت باید از روی قطع و یقین باشد ؛ نه به طور شک و تردید » . منظور این است که کسی که شهادت می دهد باید نسبت به آن قضیه علم پیدا کرده باشد و این علم را از راههای متعارف و محسوسی به دست آورده باشد . مثلا دیده باشد یا شنیده باشد ؛ نه اینکه در خیال یا تصور او بوده باشد .
