از جمله اسباب تملک مطابق قانون مدنی ، ممنوعیت ارث می باشد . در واقع زمانیکه شخصی فوت می کند و از او اموالی به جای می ماند ، بایستی این اموال میان ورثه او تقسیم شوند . لذا یکی از مهمترین مسائل در این حوزه نحوه تقسیم ارث می باشد که مطابق احکام فقهی و به تبع آن قانون مدنی مشخص شده اند . در همین راستا ، قانون مدنی از مواردی تحت عنوان موانع ارث نام برده است . موانع ارث در قانون مدنی و فقه شباهت زیادی با هم دارند و در واقع می توان گفت که قانون مدنی ، موانع ارث مذکور در فقه را بیان کرده است . قانون مدنی یکی از قوانین پایه ای در زمینه ارث می باشد که به احکام مربوط به ارث ، نحوه تقسیم ارث و سهم الارث هریک از وراث پرداخته است . بعلاوه اینکه در موادی از این قانون مواردی تحت عنوان موانع ارث مورد پیش بینی قرار گرفته اند . در واقع ، در صورت وجود پاره ای از موارد ، وارث دیگر از متوفی ارث نمی برند ؛ چرا که این شرایط در واقع مانع ارث بردن او هستند . در واقع ، همین که یکی از موانع ارث بردن در رابطه توارث میان دو نفر بوجود بیاید ، وارث دیگر ارثی از متوفی نخواهد برد .
